فیشینگ یا سرقت آنلاین در عمل به صورت کپی دقیق رابط گرافیکی یک وب‌گاه معتبر مانند بانک‌های آنلاین انجام می‌شود. ابتدا کاربر از طریق ایمیل و یا آگهی‌های تبلیغاتی سایتهای دیگر، به این صفحه قلابی راهنمایی می‌شود. سپس از کاربر درخواست می‌شود تا اطلاعاتی را که می‌تواند مانند اطلاعات کارت اعتباری مهم و حساس باشد، آنجا وارد کند. در صورت گمراه شدن کاربر و وارد کردن اطلاعات خود، فیشرها به اطلاعات شخص دسترسی می‌یابند. از جمله سایتهای هدف این کار می‌توان سایتهای eBay، PayPal، و بانک‌های آنلاین را نام برد. اولین مورد گزارش شده فیشینگ مربوط به دوم ژانویه سال ۱۹۹۶ است که روی گروه خبری (newsgroup) یوزنت alt.online-service.America-online انجام شد.
تکنینک‌های مورد استفاده در فیشینگ [ویرایش]
دستکاری پیوند: در این تکنیک برای گمراه کردن کاربر از اسامی معتبری در آدرس استفاده می‌شود مانند استفاده از زیر دامنه آشنای gmail در www.gmail.phisher.com، که در واقع کاربر را به سایت phisher هدایت می‌کند و یا استفاده از حرف @، مثلاً در www.google.com@members.tripod.com که در واقع کاربر را به سایت members.tripod.com هدایت می‌کند و نه گوگل. گریز از فیلترها: فیشرها برای جلوگیری از شناسایی متن‌های متداول فیشینگ در ایمیل توسط فیلترهای ضد-فیشینگ از عکس به جای نوشته استفاده می‌کنند. جعل وب‌گاه: برخی از فیشرها از جاوااسکریپت برای تغییر آدرس در نوار آدرس مرورگر استفاده می‌کنند تا هیچ جای شکی برای قربانی نماند. یک مهاجم حتی می‌تواند از ایرادهای موجود در اسکریپت‌های یک سایت معتبر نیز علیه خودش استفاده کند. به این نوع حمله cross-site scripting گفته می‌شود. در این مورد از کاربر خواسته می‌شود تا در بانک خودش لاگین کند. ظاهراً همه چیز عادی است. از آدرس وب‌گاه گرفته تا گواهینامه امنیتی (security certificates). اما در واقعیت، پیوند به آن وب‌گاه دستکاری می‌شود تا با استفاده از عیب‌های موجود در اسکریپت‌های آن وب‌گاه، حمله انجام شود. با این حال این روش نیازمند دانش و آگاهی بالایی است. از این روش در سال ۲۰۰۶ برای حمله به وب‌گاه PayPal استفاده شد. فیشینگ تلفنی: تمام حملات فیشینگ نیازمند وب‌گاه قلابی نیست. پیامهایی که ظاهراً از طرف بانک فرستاده شده و از کاربر می‌خواهد تا مثلاً به دلیل وجود ایراد در حسابشان، شماره خاصی را شماره گیری کنند، نیز می‌تواند حمله فیشینگ باشد. بعد از گرفتن شماره (که متعلق به فیشر است و با سرویس صدا از طریق آی پی مهیا شده‌است)، از کاربر خواسته می‌شود تا شماره حساب و پین (PIN) خود را وارد کند. مقابله با فیشینگ [ویرایش]
این بخش نوشتار نیازمند گسترش است. استفاده از نرم‌افزارهای ضد هک و فیشینگ مانند کومودو که با فایروال قوی خود مانع هک شدن می‌شود.
فیشینگ یا سرقت آنلاین در عمل به صورت کپی دقیق رابط گرافیکی یک وب‌گاه معتبر مانند بانک‌های آنلاین انجام می‌شود. ابتدا کاربر از طریق ایمیل و یا آگهی‌های تبلیغاتی سایتهای دیگر، به این صفحه قلابی راهنمایی می‌شود. سپس از کاربر درخواست می‌شود تا اطلاعاتی را که می‌تواند مانند اطلاعات کارت اعتباری مهم و حساس باشد، آنجا وارد کند. در صورت گمراه شدن کاربر و وارد کردن اطلاعات خود، فیشرها به اطلاعات شخص دسترسی می‌یابند. از جمله سایتهای هدف این کار می‌توان سایتهای eBay، PayPal، و بانک‌های آنلاین را نام برد.
ReplyDeleteاولین مورد گزارش شده فیشینگ مربوط به دوم ژانویه سال ۱۹۹۶ است که روی گروه خبری (newsgroup) یوزنت alt.online-service.America-online انجام شد.
تکنینک‌های مورد استفاده در فیشینگ [ویرایش]
دستکاری پیوند: در این تکنیک برای گمراه کردن کاربر از اسامی معتبری در آدرس استفاده می‌شود مانند استفاده از زیر دامنه آشنای gmail در www.gmail.phisher.com، که در واقع کاربر را به سایت phisher هدایت می‌کند و یا استفاده از حرف @، مثلاً در www.google.com@members.tripod.com که در واقع کاربر را به سایت members.tripod.com هدایت می‌کند و نه گوگل.
گریز از فیلترها: فیشرها برای جلوگیری از شناسایی متن‌های متداول فیشینگ در ایمیل توسط فیلترهای ضد-فیشینگ از عکس به جای نوشته استفاده می‌کنند.
جعل وب‌گاه: برخی از فیشرها از جاوااسکریپت برای تغییر آدرس در نوار آدرس مرورگر استفاده می‌کنند تا هیچ جای شکی برای قربانی نماند. یک مهاجم حتی می‌تواند از ایرادهای موجود در اسکریپت‌های یک سایت معتبر نیز علیه خودش استفاده کند. به این نوع حمله cross-site scripting گفته می‌شود. در این مورد از کاربر خواسته می‌شود تا در بانک خودش لاگین کند. ظاهراً همه چیز عادی است. از آدرس وب‌گاه گرفته تا گواهینامه امنیتی (security certificates). اما در واقعیت، پیوند به آن وب‌گاه دستکاری می‌شود تا با استفاده از عیب‌های موجود در اسکریپت‌های آن وب‌گاه، حمله انجام شود. با این حال این روش نیازمند دانش و آگاهی بالایی است. از این روش در سال ۲۰۰۶ برای حمله به وب‌گاه PayPal استفاده شد.
فیشینگ تلفنی: تمام حملات فیشینگ نیازمند وب‌گاه قلابی نیست. پیامهایی که ظاهراً از طرف بانک فرستاده شده و از کاربر می‌خواهد تا مثلاً به دلیل وجود ایراد در حسابشان، شماره خاصی را شماره گیری کنند، نیز می‌تواند حمله فیشینگ باشد. بعد از گرفتن شماره (که متعلق به فیشر است و با سرویس صدا از طریق آی پی مهیا شده‌است)، از کاربر خواسته می‌شود تا شماره حساب و پین (PIN) خود را وارد کند.
مقابله با فیشینگ [ویرایش]
این بخش نوشتار نیازمند گسترش است.
استفاده از نرم‌افزارهای ضد هک و فیشینگ مانند کومودو که با فایروال قوی خود مانع هک شدن می‌شود.
این یک نوشتار خُرد اینترنت ا